Autisme
Ik weet niet echt wie je bent
En wat je doet
Je voelt nog zo onbekend
Voelt slecht en goed
Ik ken je nog niet
En begrijp je zo slecht
Je lijkt nu wel op dat monster
Waar ik al zolang tegen vecht
Want door jou komt alles anders binnen
Begrijp ik veel niet
Zoals een lach
En verdriet
Door jou kan ik veel moeilijker functioneren
Heb ik problemen met sociale dingen
Waardoor ik mezelf verplicht
En zelfs ga dwingen
Om maar met iedereen mee te gaan
Mij hetzelfde te gedragen
Zodat mensen mij minder stom vinden
Mij toch misschien als een van hen zagen
Jij snapt mij misschien ook niet
Maar kan je je voorstellen
Hoeveel energie het kost
En dat als de dag voorbij is
Niet alles is opgelost
Want dan gaat mijn hoofd
Verwerken wat er die dag is gebeurd
De hele dag komt alles heel intens binnen
Voel ik mij gebroken en verscheurd
Waarna ik in de nacht
Dan weer niet kan slapen
Zelf na 1000 getelde schapen
Wanneer het voor jou klaar is
Draait mijn hoofd nog door
Waardoor ik dingen in ga zetten
En mijzelf niet verloor
Doordat ik niet
Kan en wil veranderen
Word ik soms gezien
Als een last voor anderen
En dat doet pijn
Dat laat me eenzaam voelen
Want iedereen haat mij
Ik wil het altijd goed bedoelen
Maar soms vergeet ik mijn masker op te zetten
Te luisteren naar hun wil
Want mijn gevoel is niet belangrijk
Wees gewoon maar stil
Ik begrijp mij ook niet
Ik voelde mij altijd anders
Anders dan jou
Alsof ik hier niet hoorde
Het leven iets is waarvan ik niet hou
Want ik vind het lastig
Alles wat voor jou zo hoort
Ik geef vaak in gesprek
Net weer het verkeerde antwoord
Ik voel mij een buitenstaander
In deze maatschappij
En hoe leuk ik het ook vind met jou
Ik hoor er voor mijn gevoel niet echt bij
Dat ligt niet aan jou
Maar aan mij.